میدونى، یکى از بزرگترین خواسته هاى من از این دنیا اینه که یه رفیقى داشته باشم که همیشه باشه، حتا وقتایى که توو احمق ترین حالتِ خودم به سر میبرم. درست همونجورى که هرماینى گرنجر با هرى پاتر رفیق بود.

ولى مسئله اینه که من هنوز مطمئن نیستم همچین چیزى وجود خارجى داره یا نه:))

این خیلى غمگینه که آدما بعد یه مدت، دیگه مث قبل با هم جور نیستن، دیگه نمیتونن مث قبل از بودن هم لذت ببرن و بوم! میزنن همه چیزو نابود میکنن. همه خاطرات خوبى که با هم داشتن تبدیل میشه به یه سرى فکر آزار دهنده. که آدمو در هم میکوبه. و این فرآیند یکى از دردناک ترین قسمتاى زندگى محسوب میشه.