گاهى وقتا دلم میخاد از خودم فرار کنم. دلم میخاد برم یه جا که فکرام نباشن، اصن هیشکى نباشه. دلم میخاد یه مدت زیادى برم تو یه جنگل دور افتاده زندگى کنم بدون اینکه کسى باهام حرف بزنه. مجبور نباشم با هیچکدوم از آدماى حال بهم زن اطرافم روبرو بشم، مجبور نباشم مدام باهاشون کنار بیام... حاضرم پیه ندیدن اون عده انگشت شمار و حال خوب کنو هم به تنم بمالم، ولى مجبور نباشم اینا رو تحمل کنم. کاش همتون از زندگیم برین بیرون:)
- شاید یکى از این آدمایى که صحبتشونو کردم خودم باشم حتا :)))) منو ازین منجلاب بکشین بیرون.
[چهارشنبه, ۷ تیر ۱۳۹۶، ۰۶:۱۸ ب.ظ]