دلم با یه شدت زیادی کوچولو بودگی خاست.=) حتا اینکه حرفای خودم وقتی بچه بودمو بخونم.

دلم سادگی خاست. سادگیِ بلاگفا رو. سادگیِ اون وقتایی رو که حرص میخوردم که فونت قالب چجوری عوض میشه و من تاهُما دوست ندارم زشته=)

دارم سعی میکنم اینجا رو شبیه اونجا کنم. شاید حس اون موقعا واسه چند ثانیه برگشت.:}

+کاش وب راهنماییتو پاک نمیکردی. آی‌لارِ روانی.

بعدن نوشت:

خب؛ چطور شد؟:)