چون که قول دادیم. باید قصه مونو تموم کنیم.:)

من آدمیم که همیشه دنبال بهونه واسه شروع دوباره میگردم. و هیچوقت از دوباره شروع کردن خسته نمیشم. خسته شاید بشم ولی نمیتونم از امید داشتن دست بردارم. اون ته مونده ی امیدِ وجودم همیشه منو برمیگردونه. اون قسمت از وجودم که همیشه منتطر کوچیکترین بهونه ست، معجزه ها رو می‌بینه. و من برمیگردم. بلند می‌شم. و قبل از بلند شدن، لزوماً زمین نخورده‌م. بعضی وقتا از سر لجبازی نشسته م زمین، کوله پشتیم رو کوبونده م به کف جاده و داد زده م همینجا بسه؛ تا همین الانشم کلی راه اومده م که خیلیا نیومدن.مثل این بار. ولی سرمو که برمیگردونم سمت اون بالا، یه صدایی کنج دلم میگه حیف نیست؟ به آب و آتیش زدنِ خودت ارزششو نداره؟ قله مهم نیست درست، ولی راه که مهمه! "تو" که مهمی! و مهم نیست بقیه چی بگن؛ مهم نیست بقیه چقد ازت تعریف کنن؛ این خودتی که باید از خودت راضی باشی! الان از جایی که نشستی راضی ای؟ با تصمیم اولِ سالت میخونه؟ احساس موفقیت میکنی؟
جوابم "نه" ست. پس باید پاشم. مهم نیست چقدر دیر. مهم نیست چند نفر ازم جلو زده باشن. باید پاشم. چون تهش نه تشویقای دیگرونه و نه هیچ چیز دیگه یی. حتا قله هم تهش باهام نیست. تهش خودم میمونم با خودم؛ و میدونم که اون موقع، دلم نخواهد خواست که اینجا نشسته باشم.

ماه سه روزشه. می‎‌گن جوونترین حالتِ ماه که با چشم آدمی‌زاد دیده میشه ماهِ سه روزست. تا حالا دوره هلالیِ جدیدِ ماهو آرزو نکرده بودم؛ ولی امشب کردم. و اگه شانس با من یار بوده باشه، حال یه بنده خدایی رو یه کمی هم بهتر کردم. خب، چی ارزشمند تر از این، واسه آیلاری که چند وقت پیش از  شکستنِ سد آدما میترسید؟ شاید این دوره هلالی، همه چی بهتر شه! من آدم بهتری شم...
میدونین؟ من آدمیم که همیشه دنبال بهونه واسه شروع دوباره میگردم. این دو تا بهونه کافی ترینه واسه شروع دوباره. پس تو این دوره هلالی جدید، آرزو میکنم حال هممون خوب تر باشه. آرزو میکنم آدمای بهتری بشیم. و آرزو میکنم دفعه بعدی که از سر لجبازی نشستم زمین، کوله پشتیم رو کوبوندم به کف جاده و داد زدم همینجا بسه، از منِ الانم به طرز راضی کننده ای فاصله گرفته باشم.



دلت به ره قوى دار

...رسیده وقتِ ایثار

[دوشنبه, ۲۵ تیر ۱۳۹۷، ۰۲:۴۶ ق.ظ]
یه جای خیلی خیلی دور.
با زیباترین و پر ستاره ترین آسمونِ ممکن.:)
Designed By Aylar          Script writing by Erfan Powered by Bayan