مدفن اسرار

یه نفر از دور
داره می‌خونه
آسمون وحشت ما سفره ى طاعونه
شرم از کابوس
شرم از این افسوس
شرم از این رنج بیهوده
پرده ى آخر
زندگى از سر
روى تلى از خاکستر
از گلوى تو
تا صداى ما
بلاچاو بلاچاو بلاچاو چاو چاو
مى پریم از خواب
یه شب مهتاب
یکى میگه آى آدمها
یا همه باهم
یا همه تنها
ما که بیداریم تا فردا
از گلوى تو
تا صداى ما
بلاچاو بلاچاو بلاچاو چاو چاو
یا همه باهم
یا همه تنها
روز نو یا شب بى فردا
مى پریم از خواب
یه شب مهتاب
یکى میگه آى آدمها
خاک این گندم
تو خیابونه
خوشه ى خشم من و تو تشنه ى بارونه
حق ما کم نیست
زانوى غم نیست
قلب ما که دور از هم نیست
دنیاى تازه این یه آغازه
پنجره تا رویا بازه
یا همه باهم
یا همه تنها
بلاچاو بلاچاو بلاچاو چاو چاو
مى پریم از خواب
یه شب مهتاب
ما که بیداریم تا فردا
آخرش زنجیر
ظلم عالمگیر
میشکنه با دستاى ما

[سه شنبه، ۵ مهر ۱۴۰۱، ۱۶:۲۴]

که تماشای دل آنجاست که دلدار آنجاست

[پنجشنبه، ۱۳ مرداد ۱۴۰۱، ۲۰:۲۱]

در سینه هیچ نیست به جز آرزوی تو

[چهارشنبه، ۵ مرداد ۱۴۰۱، ۱۱:۴۴]

از اندوه تو و چشم تو پیداست که از ایل و تبار عاشقایی...

[جمعه، ۱۷ تیر ۱۴۰۱، ۰۱:۴۱]

Euphoria

[پنجشنبه، ۹ تیر ۱۴۰۱، ۱۷:۵۷]

غرض، رفتن است نه رسیدن

[جمعه، ۳ تیر ۱۴۰۱، ۱۴:۲۴]

من هنوز منتظرم برگردی

[شنبه، ۷ خرداد ۱۴۰۱، ۰۰:۲۳]

خوشا فریاد زیر آب

نمی‌دانم چه حسی داشته باشم. دلم می‌خواهد حرف بزنم و از طرفی حس میکنم آنقدر حرف زده ام که دیگر کلمه ندارم. خسته ام و دلزده. دیشب داشتم میگفتم از این خاک دو قدم آن طرف تر که بگذاری، دغدغه ها و ماجراهایت را تعریف کنی فقط می‌خندند و باورشان نمی‌شود. نمی‌دانم از اینکه دارم مقاومت می‌کنم خوشحال باشم یا از اینکه دنیایم جاییست که باید برای چیزهای به این مسخرگی هم، مقاومت کرد و عمرم صرف این کارهای هیچ و بی‌معنی می‌شود، خشمگین.

[جمعه، ۹ ارديبهشت ۱۴۰۱، ۰۰:۵۲]