"سرد شدیم یواش یواش...
رابطمون نفس نداشت...
گفتى برام قفس نباش... رد شدیم از هم...
دور شدیم ازون هوا...
چیزى نمونده بین ما
کاش بتونى بگى چرا رفتى از دستم...
رد شدیم از هم..."
تمام ترس من از اینه که رابطه م با "ن" به این روز کشیده بشه...
بدترین چیزى که میتونه اتفاق بیوفته همینه...
پ. ن.: پُر ترسم این روزا. ترس از چیزایى که هنوز اتفاق نیوفتادن... ترس از نبودن کسایى که باید باشن. ترس از تنهایى و گوشه گیرى یى که کم کم داره تو وجودم رخنه میکنه. ترس از اتفاقایى که نباید اجازه بدم بیفتن و داره کنترلشون از دستم خارج میشه...
من معمولاً کم پیش میاد که نتونم حال خودمو خوب کنم، اما این دفعه...!!
کاش یه جورى حال دلم دوباره خوب شه...
کل امروز تو فکر خوابى بودم که درباره آقاى الف دیدم
نمیدونم قضیه ش چى بود
نمیدونم چرت و پرت بود یا واقعنى منظور خاصى توش بود
نمیدونم چه اتفاقى قراره براش بیوفته
نمیدونم اصن قرار هست که اتفاقى براش بیوفته یا نه
اما
خدایا خواهش میکنم
خواهش میکنم
خواهش میکنم!!
نگیرش ازمون...
میشه این آهنگو صد بار گوش داد و هر صد بار باهاش عاشقى کرد... [🔗]
گریه نکن دختر!
وقتایى که از شدت خستگى دارى از هم متلاشى میشیو وا میرى به این فک کن که خدا هست! خدا داره میبینه تلاشاى تو رو! داره میبینه که به جاى اینکه مث بقیه خوش بگذرونى تو این سن دارى تلاش میکنى! دارى خودتو محک میزنى!
گریه نکن دختر، گریه واسه بچه سوسولاست!
اونموقعایى که از ده تا مسئله فقط یه دونه رو تونستى حل کنى؛ اونموقعایى که به این نتیجه میرسى که هیچى از چیزى که دارى میخونیو نمیفهمى؛ اونموقعایى که درسنامه هالیدِى رو میخونیو میفهمى و تمریناشو میبینى و وحشت میکنى، مصمم تر از قبل شو!
اگه سینماتیکت ضعیفه، اگه از دینامیک هیچى حالیت نیست، اگه حتى ساده ترین مسئله ها رو نمیتونى حل کنى، این برات یه نشونه باشه! یه نشونه واسه اینکه تو باید بیشتر ازین حرفا سعى کنى! یه نشونست واسه اینکه محکمتر از قبل ادامه بدى! انصراف از المپیاد، اونم این وقت سال، فقط واسه اون توهمیاییه که فک کردن هرکى هرکیه و میان یه طلا میگیرن و خیلى راحت وارد دانشگاه میشن!!
تو اهل سخت تلاش کردنى... اهل امیدى... تو اهل ریسکى... تو دیوونه اى... تو آیلارى!!
وقتایى که همه دارن ناله میکنن و به خودشون منفى میدن تو مثبت باش! مگه تو از هدى چى کم دارى؟ از ستاره چى کم دارى؟ از على زینالى و هررر کس دیگه که تونسته طلا بگیره چى کم دارى؟ آیلار! اونا هم از سن تو شروع کردن! اونام وقتى هم سن تو بودن دوزاریشون افتاد که نباید مث بچه هاى عادى باشن، چون میتونن متفاوت فک کنن!
وقتایى که از شدت استرس بغضت میگیره، وقتایى که با خودت فک میکنى دیگه نمیتونى، وقتایى که فکر انصراف مث خوره میوفته به جونت...
نذار شیطون گولت بزنه! به این فک کن که شهریور دو سال دیگه، اسمتو از تو لیست طلا ها میخونن و تو میرى اون بالا و از خوشحالى گریه میکنیو مدالتو میندازى گردنت...
به این فکر کن که مامانت، بابات، خواهر و داداشت، همشون بهت افتخار میکنن اونموقع... نفیسه بهت افتخااار میکنه... یلدا، مُخى، همشون... آره اینجورى شیطونو بِچِزون!
به این فک کن که نتیجه تمام خون جیگرایى که این دو سال خوردیو میگیرى! به این فک کن که قراره بترکونى! قراره به همه اونایى که جلو پات سنگ میندازن، همه اونایى که بهت پوزخند میزنن... قراره به همشون بگى: دیدید میتونم؟
قراره به دنیا ثابت کنى که تو دیوونه اى، تو آیلارى! و هرکسى قرار نیست تو باشه! هرکسى نمیتونه "آیلار صدایى" باشه! آیلار صدایى تو کل جهان یه دونست، و همونیه که قراره بترکونه!
اشکاتو پاک کن دختر... بلند شو...
دیگه گریه نکن :)
