از لحاظ روحی احتیاج دارم این هفته هم به خیر و خوشی بگذره و تموم شه.

که دغدغه ها و پنیکام یکم کمتر باشن و تو آرامش بشینم فک کنم ببینم کجای کارم و چیکار باید بکنم.

فی الواقع یه امتحانو بخاطر اتفاقات وحشتناکی که هفته پیش داشت تو مغزم رخ میداد غیبت کردم و صفر غیبت رد شده برام و معدلم که از اول ترم داشتم سعی میکردم بالای 18 شه و داشتم موفق هم میشدم، به مرز مشروطی رسیده. گند زدم قشنگ! فقط مشروط نشم؛ قول میدم دیگه غلط بکنم چیزی الویت تر از درس باشه برام.

نیاز دارم یه جوری اعتماد به نفسم به حالت معمولش برسه. واقعا بهش نیاز دارم واسه اینکه بتونم پروژمو بزنم. 6 روز مونده تا ددلاین و هنوز هیچ کار نکردم.

+دوستیمو از دست دادم؟ نمیدونم. شاید. ترجیح میدم الان بهش فکر نکنم.